De meeste fotografen in wording beginnen toch met portretfotografie. Want een portret van iemand maken is bijna hetzelfde als een vakantiekiekje van dichtbij, toch? Portretfotografie ligt natuurlijk iets lastiger dan dat. Gelukkig neem ik je mee en geef ik een aantal tips.
Licht bij portretfotografie
Bij elk fotografisch portret, is het belangrijkste aspect net als bij natuurlijk elke andere soort foto, de belichting. En in mijn geval vaak met name hoe gebruik gemaakt wordt van natuurlijk licht. Dat kan best een opgave zijn, omdat er alleen al heel veel verschillende soorten zonlicht zijn. Vaak is hard zonlicht moeilijk om mee te werken, de harde schaduwen zijn alleen flatterend op onmogelijk knappe supermodellen, dus wellicht niet altijd aan te raden (zie voorbeeld midden hieronder).
Zelf ben ik vaak wel fan van licht op een zonnige dag, waarbij ik mijn model in de schaduw zet of juist gebruik maak van tegenlicht. Als je model in de schaduw staat, maar het wel een zonnige dag is, reflecteert alles om je heen genoeg (maar zacht!) licht op het gezicht. Kijk wel uit met gras, dat reflecteert groen… Niet heel sexy.
Behalve zonlicht, kun je ook eens creatief gebruik maken van ander aanwezig licht, bijvoorbeeld zoals ik gedaan heb op de foto rechts, bij een donkere parkeergarage.
Een extra mogelijkheid, vooral erg handig bij tegenlicht, is om een reflectiescherm te gebruiken waarmee je het zonlicht reflecteert op je model om de schaduwen wat in te vullen. Dit zorgt ook meteen voor een mooie ronde catchlight in de ogen van je model.
Pose en expressie
Poseren is voor je model, als hij of zij er geen ervaring mee heeft, het moeilijkste en vervelendste dat er op dat moment bestaat. In het begin zal het hoe dan ook super ongemakkelijk zijn. Wat ik graag doe, is in elk geval de tijd nemen. In die tijd leg ik terwijl ik hier en daar al wat fotografeer uit hoe ik te werk ga en hoe ik zal aansturen. In principe mag mijn model alles doen, behalve zich verontschuldigen voor het goed doen van haar of kleding, of het afgeleid zijn door een hardloper die langskomt. Dat zijn juist de momenten die ik wil zien! Dan is mijn model mij en mijn enorme Canon toeter vergeten, en heb ik een natuurlijk en spontaan moment te pakken.
Langzamerhand zal ik hierin meer specifiek aansturen, door te vragen of iemand even zijn hand daar of daar kan leggen, of even daar kan kijken, van been wisselen. Als iets er onnatuurlijk uitziet, laat ik mijn model zichzelf weer even los schudden (ik doe gerust mee, natuurlijk), zodat het nooit krampachtig wordt door te veel en te gedetailleerd aansturen. Hierin geldt vooral: heel veel oefenen, weten wat je wilt zien in jouw foto’s en een snufje mensenkennis!
Accessoires en achtergrond
Om je portret naar een hoger niveau te tillen, of om een stukje eigenheid en originaliteit toe te voegen, kun je gebruik maken van verschillende accessoires (props) en natuurlijk je achtergrond. Ik vind het leuk om dingen te kiezen die bij de persoon passen.
